Taalvaardig, aanstekelijk en zeer muzikaal!

Theaterambassadeur Mario bezocht op 19 januari 2024 Modderkruipers (winnaar Poelifinario Kleinkunst 2023) van Yentl en de Boer in De Maagd. Dit is zijn verslag.

Ik had deze dames al vaker op televisie gezien en was Yentl voor promotie van hun show Magie al eens in ons radioprogramma Spotlight te gast maar ik had ze zelf nog nooit live in het theater gezien. De hoogste tijd dus om hun meest recente en derde theaterstuk van Yentl & De Boer te gaan beleven. 

Yentl Schieman en Christine de Boer braken door nadat ze in 2013 op het Amsterdams Kleinkunst Festival er met twee prijzen vandoor gaan en in 2014 hun eerste Annie M.G. Schmidtprijs voor beste theaterlied won (“ik heb een man gekend”). Recentelijk won het duo nog de Poelifinario Kleinkunst voor Modderkruipers dus mijn nieuwsgierigheid kreeg een extra boost. Op naar De Maagd waar ze 19 januari speelden.

Ze zijn sterk in het schrijven van cabaretliedjes en dat blijkt ook nu weer in Modderkruipers. Het is daarom ook meer een cabaretconcert dat op hilarische manier aan elkaar geknoopt is waarbij overigens niet heel veel gesproken wordt. 
Modderkruipers zijn vissen die wegkruipen in de modder en is hier de beeldspraak voor mensen die wegkruipen totdat het gevaar geweken lijkt.
De show bevat achttien liedjes die mooi, lief, grappig maar soms ook ontroerend zijn. 

De Krolse Kat heeft een ongemakkelijke en lichtelijk perverse tekst waarin Christine vertelt en zingt over de kat die tijdens de corona lockdown krols raakt. Tja, wat moet je met je poes als je niet naar de dierenarts kunt? Je merkt de spanning en voorzichtig gegiechel in de zaal als de oplossing voorbijkomt. Heerlijk beschaamd. 
Hou Maat is een lied over alcoholsmoesjes waarom we het niet zouden kunnen drinken want het lost je problemen niet op. Nee wordt er gezongen, melk ook niet. 

De dames doen het niet alleen maar hebben de vooral elektronische ondersteuning van Charly Zastrau en David Gram die best mooi uit de verf komt.

Het sterkst is toch altijd die prachtige meerstemmige zang die de dames tot in de puntjes beheersen. Een van de hoogtepunten was toch het lied Ik Ben Een Ander waarin Yentl en Christine woord voor woord afwisselend zingen en het perfect doorloopt alsof je één zangeres hoort. Ik had dat niet meteen door!

Na het concert spraken we nog even met Yentl, Christine en de twee muzikanten die gezellig een drankje in de publieksfoyer kwamen doen. Gek is wel dat weinig mensen uit het publiek ze kennelijk durven aan te spreken, iets dat ik wel vaker meemaak. 
Het publiek was in elk geval fantastisch al was het niet helemaal uitverkocht en dat is toch wel iets dat de dames verdienen en dat gelukkig ook in veel theaters gebeurt. Ik heb ze sowieso op mijn verlanglijstje voor de volgende keer gezet want dit was voor mij zeker niet de laatste keer. 

Mocht je ze nog willen zien in de regio: 
29 februari: De Nobelaer, Etten-Leur
6 april: Arenberg, Antwerpen