Evita raakt elke vezel in je lijf
Onze theaterambassadeur Mario bezocht de premiére van Evita van de BOV op vrijdag 15 maart in Theater De Maagd. Dit is zijn verslag.
Evita? Dat is toch geen productie voor de BOV? Als trouwe bezoeker en kenner van hun gekozen producties zou je dat inderdaad gaan denken. Als theaterambassadeur heb ik de dames en heren van de BOV al voor de première kunnen volgen. Eerlijk gezegd fronste ik ook even mijn wenkbrauwen toen ik de keuze voor Evita vernam. Zware kost en zeker een pittige productie in meerdere opzichten. Ik zag in 2018 namelijk de versie van Evita in den lande die door De Graaf en Cornelissen werd geproduceerd.
Doorzingen maar!
Het begint al met het feit dat dit oorspronkelijk een rockopera was, waarin – kenmerkend voor een opera – alles doorgecomponeerd is. Niets wordt gesproken, vrijwel elk woord wordt gezongen. Dit betekent dus extra focus voor de spelers maar ook voor de dirigent en zijn orkestleden. Ga er maar aanstaan. Het is acteren en zingen tegelijk, ook al moet je het decor van steigers in- en uitklimmen zoals Ché regelmatig moet doen. Of je wordt als Evita op het podium verkleed en er staan vier kleders om je heen. Enfin, het vereist veel oefenen.
Onbetaalde professionals
Het resultaat is verbluffend! Ook dit weet de gehele club van de BOV te nailen. Aida, The Producers, The Wiz, Petticoat, The Addams Family en nu Evita … het lukt ze gewoon. Wat een niveau, ongelooflijk! Ja het zijn amateurs maar alleen maar omdat ze niet betaald worden om op te treden. Het spelen doen ze echt wel op professioneel niveau. Ik heb professionele producties gezien die om te huilen waren, nee niet van ontroering. Bij Evita kun je ook je traantje wegpinken maar dat is wél vanwege de intensie die het geschiedenisverhaal heeft maar vooral ook hoe het neergezet wordt. Gelukkig zijn er ook wat luchtiger momenten zodat je je zakdoek even weg kunt leggen en kunt genieten van de energieke choreo’s.
Rockopera of musical?
Nu wordt Evita een rockopera maar ook een musical genoemd. Wat is het nu?
Het begon ooit in 1976 als rockopera die Andrew Lloyd Webber en Tim Rice als conceptalbum opnam, gewoon in de studio toen met de stem van Julie Covington in het wereldbefaamde Don’t Cry For Me Argentina. Twee jaar later werd deze rockopera op West End in Londen uitgevoerd toen met Elaine Paige als Eva Perón.
Steeds meer kreeg deze productie wat meer musicalelementen maar het kenmerkende doorzingen bleef, iets dat je ook bij Les Miserables hoort. In 1995 zong Pia Douwes als voornaamste Evita de sterren van de hemel en zo ook Brigitte Heitzer als de leading Eva Perón in 2007 en 2018.
Waar ligt de grens?
Nu dus door de BOV die bewezen heeft ook zo’n intense productie met wat zwaardere kost aan te kunnen. Een diepe, diepe buiging dus voor alle dames en heren van de BOV!
Ik vroeg één van de spelers na de première of er wel een grens is voor de BOV. Wat kunnen jullie eigenlijk niet spelen? Die vraag blijft nog onbeantwoord want voorlopig is de keuze ieder jaar weer een grote verrassing en het resultaat fantastisch. Ben nu al benieuwd wat er volgend jaar te zien is. We gaan het zeker zien!
Mocht je nog kunnen dan zou ik zeggen met een stukje tekst uit één van de liedjes: “je wilt erbij zijn”! Er zijn hopelijk nog enkele kaartjes te koop.
